نقوش دیواری آرامگاه ها در کشور ایران را می قدرت آدرس مسجد توفیق مشهد در دو طرز تزئینی و روایی مشاهده نمود که نوع تزئینی آن غالباً عاری از نقوش انسانی و جانوری میباشد و در آن از طرحهای اسلیمی، خطایی و هندسی مستعمل و چنین طرح ها با مدل معماری سازه تطابق بیشتری داشته و شاید بتوان آنرا عنصری از موادسازنده تزییناتی معماری به اکانت آورد.
خلاف آن نوع روایی که بیشتر از نقوش انسانی و جانوری فایده گرفته در بیشتر مورد ها هماهنگی از پیش تعریف و تمجید گردیده ای با معماری سازه ندارد.
عموماً چنین نگاره ها به نظر مضمونی ارتباطی با فرد مدفون نداشته و مقصود آنان به تصویر کشیدن صحنه های معنوی و دلاورمردیهای اجداد آنها زیرا نبی(ص)، حضرت رزرو مسجد توفیق مشهد علی(ع) و امام حسین(ع) هست.
در واقع مضمون را از خارج آورده و دیوار ساختمان آرامگاه را بعنوان بستری مطلوب برای تصویب آثارش یافته میباشد. همینطور از نگرش رابطه با معماری نیز نگارگری ها فاقد هماهنگی بنیادی بوده و شاید ادله آنرا بتوان در عدم اجرای به طور همزمان آنان دانست بگونه ایکه غالبا اجرای این نقوش به بعداز کامل شدن ساختمان گشوده میشود.
بدین ترتیب معمار در هنگام تشکیل داد سازه جای خاصی را بعنوان بستر نگارگری در لحاظ نداشته و از طرفی نقاش سوای پیش بینی ساختار و صورت و تقسیم بندی دیوارها مبادرت به کشیدن نقوش نموده گاهی داخل درگاهیها را نگارگری کرده اند که نوعی کادربندی از روش طاقچه و درگاهی و رف برای نقوش تاسیس شده است، مانند آقارودبند در دزفول البته دربیشتر مفاد قسمتهایی که میدان مشاهده کرد کبیر تری داشته اند گزینه اعتنا نگارگر بوده میباشد.
در چنین نگارگری ها نگارگر هم از نمای شماره مسجد توفیق مشهد داخلی و هم از نمای بیرونی برای رفتار آثارش فایده می گرفته میباشد که هر کدام دارنده مزایای خاص خویش بوده میباشد، برای مثال نمای بیرونی زخم پذیری بیشتری داشته، ولیکن میدان روءیت کرد پهناور تری را مشتمل بر میگردد. در مقابل نمای داخلی ماندگارتر بوده، هر چندین میدان روئت کرد محدودتری دارااست. راجع به معنی ها نیز درون و بیرون سازه چندان تفاوتی نداشتند.
اندازه نگارگری ها تابع استاندارد خاصی نبوده و معمولاً از بعد ها دیوار تاسی می کرده حتی گاه از بعد ها دیوار نیز بالاتر رفته و با تغییرو تحول زاویه دیوار به دیوار نو نگارگری نیز ادامه یافته میباشد.
نمادها در نگاره های آرامگاهی مسجد طالقانی مشهد ضمن نقش دکوری دارنده یک سری مفاهیم عمیق فرهنگی و آیینی بوده که ریشه در و آب فرهنگ همینطور باورهای مذهبی عموم دارااست.
نقوش دیواری آرامگاه ها در کشور ایران را می قدرت آدرس مسجد توفیق مشهد در دو طرز تزئینی و روایی مشاهده نمود که نوع تزئینی آن غالباً عاری از نقوش انسانی و جانوری میباشد و در آن از طرحهای اسلیمی، خطایی و هندسی مستعمل و چنین طرح ها با مدل معماری سازه تطابق بیشتری داشته و شاید بتوان آنرا عنصری از موادسازنده تزییناتی معماری به اکانت آورد.
خلاف آن نوع روایی که بیشتر از نقوش انسانی و جانوری فایده گرفته در بیشتر مورد ها هماهنگی از پیش تعریف و تمجید گردیده ای با معماری سازه ندارد.
عموماً چنین نگاره ها به نظر مضمونی ارتباطی با فرد مدفون نداشته و مقصود آنان به تصویر کشیدن صحنه های معنوی و دلاورمردیهای اجداد آنها زیرا نبی(ص)، حضرت رزرو مسجد توفیق مشهد علی(ع) و امام حسین(ع) هست.
در واقع مضمون را از خارج آورده و دیوار ساختمان آرامگاه را بعنوان بستری مطلوب برای تصویب آثارش یافته میباشد. همینطور از نگرش رابطه با معماری نیز نگارگری ها فاقد هماهنگی بنیادی بوده و شاید ادله آنرا بتوان در عدم اجرای به طور همزمان آنان دانست بگونه ایکه غالبا اجرای این نقوش به بعداز کامل شدن ساختمان گشوده میشود.
بدین ترتیب معمار در هنگام تشکیل داد سازه جای خاصی را بعنوان بستر نگارگری در لحاظ نداشته و از طرفی نقاش سوای پیش بینی ساختار و صورت و تقسیم بندی دیوارها مبادرت به کشیدن نقوش نموده گاهی داخل درگاهیها را نگارگری کرده اند که نوعی کادربندی از روش طاقچه و درگاهی و رف برای نقوش تاسیس شده است، مانند آقارودبند در دزفول البته دربیشتر مفاد قسمتهایی که میدان مشاهده کرد کبیر تری داشته اند گزینه اعتنا نگارگر بوده میباشد.
در چنین نگارگری ها نگارگر هم از نمای شماره مسجد توفیق مشهد داخلی و هم از نمای بیرونی برای رفتار آثارش فایده می گرفته میباشد که هر کدام دارنده مزایای خاص خویش بوده میباشد، برای مثال نمای بیرونی زخم پذیری بیشتری داشته، ولیکن میدان روءیت کرد پهناور تری را مشتمل بر میگردد. در مقابل نمای داخلی ماندگارتر بوده، هر چندین میدان روئت کرد محدودتری دارااست. راجع به معنی ها نیز درون و بیرون سازه چندان تفاوتی نداشتند.
اندازه نگارگری ها تابع استاندارد خاصی نبوده و معمولاً از بعد ها دیوار تاسی می کرده حتی گاه از بعد ها دیوار نیز بالاتر رفته و با تغییرو تحول زاویه دیوار به دیوار نو نگارگری نیز ادامه یافته میباشد.
نمادها در نگاره های آرامگاهی مسجد طالقانی مشهد ضمن نقش دکوری دارنده یک سری مفاهیم عمیق فرهنگی و آیینی بوده که ریشه در و آب فرهنگ همینطور باورهای مذهبی عموم دارااست.